نابغه‌اي با عادت‌هاي عجيب – دانا نيوز

روزنامه گزارش داد شهروند – شهروند “آلبرت انيشتين ، بعد از اين همه سال كه هنوز الگويي از علم مدرن بود ، رفتارها و نگرشهاي عجيبي داشت كه باعث شد روانشناسان رفتار او را با س questionsالات جديد تجزيه و تحليل كنند. سوالاتي از اين قبيل آيا اين رفتارها مختص بزرگسالان است يا اينكه اين رفتارها از يك فرد معمولي به يك انيشتين تبديل مي شود؟ تحليل شخصيت اين دانشمند نشان مي دهد كه موضوع پيچيده تر از اين مشاغل است. با بحث برانگيز بودن نظريه هاي علمي اينشتين ، تحليل شخصيت نكات جديد و عجيبي پيدا نكرد.

براي صلح بجنگيد

اگرچه اينشتين به عنوان يك فيزيكدان بزرگ مورد توجه قرار مي گرفت ، اما اهميت عقايد سياسي وي كمتر از كشفيات علمي بود. اين روندهاي سياسي ، مانند اكتشافات علمي وي ، پيچيده تر از آن بود كه بسياري تصور مي كردند. دانشمند ما يك صلح مادام العمر بود و فقط يك بار از جنگ حمايت مي كرد. لين در سال 1939 ، لئو ليلارد ، فيزيكدان مجارستاني ، نامه اي به روزولت نوشت و خواستار توجه بيشتر به واكنش زنجيره اي و انرژي هسته اي شد. زيلارد دانشمندي ناشناس بود ، اما وقتي انيشتين نامه را امضا كرد ، اوضاع تغيير كرد. اين بعداً منجر به پروژه منهتن شد ، اگرچه انيشتين در اين پروژه شركت نكرد و نامه را اشتباهي در زندگي خود خواند. وي سعي كرد اين خطا را با فروش دست نوشته هاي مطالعه و كمك به صلح و گروه هاي ضد جنگ جبران كند.

باهوش شدن

در زندگي روزمره ، اينشتين تجربياتي داشت كه موفقيت او را رقم زد. به عنوان مثال ، او مجبور بود هر روز راه برود. وقتي او در دانشگاه پرينستون كار مي كند ، هر روز راه مي رود و برمي گردد. او از داروين كه روزانه 45 دقيقه پياده روي مي كرد تقليد كرد. او فقط به خاطر تناسب اندام اين كار را نكرد. شواهد زيادي وجود دارد كه پياده روي حافظه ، خلاقيت و حل مشكلات را بهبود مي بخشد. راه رفتن با قرار دادن يك پا در مقابل پاي ديگر و توجه به زمين نخوردن باعث حواس پرتي مي شود. اين عملكرد پيچيده به سادگي “كاهش فعاليت در قسمت هاي خاصي از مغز” است.

من تمايلي به حرف زدن نداشتم

جاي تعجب نيست كه اين دانشمند مشهور تا 3 سالگي و سپس بيش از هفت سال شروع به صحبت نكرد. اين باعث شده است كه برخي معتقدند وي از سندرم آسپرگر رنج مي برد ، با تمركز بر حل مشكلات فيزيك ، ذوق موسيقي ، بي اعتنايي نسبت به برخي از دروس مدرسه و علاقه به چيزها. دانشمندان بزرگ ديگري مانند آيزاك نيوتن و ماري كوري نيز ممكن است اين مشكل را داشته باشند. هنوز مشخص نيست كه چگونه مغز اين افراد در برخي توانايي ها به سرعت فعال شده و در برخي ديگر كند مي شود. شواهد نشان مي دهد كه اين دانشمند تا آخر عمر بينا بود و وقت خود را براي صحبت تلف نمي كرد.

اعتقاد به سوسياليسم

پدر اينشتين در سال 1902 درگذشت و آلبرت از خانواده اش مراقبت كرد. بيكاري در اين مدت مشكلات زيادي ايجاد كرده است. وي حتي با داشتن مدرك فيزيك نيز نتوانست شغل آكادميك را بدست آورد و اولين تلاش وي در مقطع دكترا بي نتيجه ماند. دكترا مي توانست به او در يافتن شغل مناسب كمك كند ، اما در سال 1903 ، آلبرت كارمند دفتر مالكيت معنوي در برن ، آلمان شد. خانواده اش نيز مبلغ زيادي به او بدهكار بودند. بسياري از مشكلات مالي ناشي از از دست دادن مشاغل خانواده اش بود ، كه در نهايت آلبرت را به كنار گذاشتن عقايد سوسياليستي در مورد سرمايه داري سوق داد. در سالهاي پاياني زندگي او ، آرزوي يك دولت جهاني را داشتم.

نوع شخصيت مهندس

تعداد افراد با شخصيت انيشتين بسيار اندك است ، در حدود 3٪ از جمعيت داراي شخصيت INTP هستند كه به عنوان نوع مهندس شناخته مي شود. اين افراد به طور كلي تحليلگران خوبي هستند و از نظر تئوري تبعيض قائل نيستند. در نتيجه ، آنها اغلب آماده پذيرش مفاهيم جديدي هستند كه از نظر آنها منطقي به نظر مي رسند و حتي خودشان نيز چنين ايده هايي را خلق مي كنند. بيشتر افراد در اين تيپ عقايد ليبراليستي دارند و به آزادي اعتقاد دارند و در زندگي ديگران دخالت نمي كنند. آنها علاقه كمي به كارهاي اجرايي و فعاليتهاي روزمره دارند و ترجيح مي دهند در محيطي كار كنند كه آزادي حركت و خلاقيت آنها را تضمين كند. آنها اغلب به دانش و محيط پيرامون خود افتخار مي كنند و دوست دارند در مورد ايدئولوژي خود صحبت كنند.

نبوغ هم اشتباه مي كند

در سال 1905 ، انيشتين چهار مقاله منتشر كرد كه پايه هاي فيزيك را متزلزل كرد. انسان ديدگاه خود را نسبت به مكان ، زمان ، ماده و انرژي تغيير داده و بنيان فيزيك مدرن را بنا نهاده است. در همان زمان ، دكتراي خود را به پايان رساند و به عنوان امتحان در اداره ثبت اختراعات سوئيس كار كرد. وي بعداً براي تدريس در بسياري از آكادمي ها پذيرفته شد ، اما همه توصيه هاي هنري وبر را قبول نكردند ، كه بسياري از دروس را از بين برد. اين مثل نشان مي دهد كه هوش بالا برابر با خرد نيست و افراد باهوش اشتباه مي كنند. با اين حال ، اين عدم موفقيت به او فرصت بيشتري داد تا چهار مقاله خود را جمع آوري و منتشر كند ، كه در نهايت جايزه نوبل را به دست آورد.

انتهاي پيام